„Moja Babcia i mój Dziadek najlepsi są na świecie, wszystkim Wam powiem, bo wy nie wiecie. Ja Dziadków kocham, ściskam za szyję, niech będą zdrowi i sto lat żyją!”. Z okazji Dnia Babci i Dziadka składamy najserdeczniejsze życzenia: dużo zdrowia, szczęścia, uśmiechu i pociechy z wnuków – uczniowie klasy 0b z wychowawczynią. 

Pobierz film      <-Kliknij tutaj

Dzień Babci i Dzień Dziadziusia - to tradycja, którą w naszym kraju zapoczątkowano w latach 60. Wszystkie wnuki 21 i 22 stycznia składają życzenia swoim babciom i dziadziusiom.

Wszystkie wnuki , nawet duże ,
nawet takie po maturze,
nawet takie z długą brodą aż po pas,
niech do babci i do dziadka – lecą z kwiatkiem
i zaniosą na dokładkę – życzenia:

KOCHAM WAS!

A dziadkowie wraz z babciami
już czekają przed domami.
Przez lornetki patrzą w dal

wystrojeni jak na bal.

Najserdeczniejsze życzenia składają uczniowie wraz z wychowawcą J. Gryz.

Galeria zdjęć

Dzień Babci i Dziadka w klasie II SSP

Klasa 0B wzięła dziś udział w zajęciach związanych z obchodzonym 20 stycznia Światowym Dniem Wiedzy o Pingwinach. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawostek dotyczących życia i zwyczajów tych sympatycznych ptaków, a z plastikowych butelek i waty powstały piękne pingwinki.

Galeria zdjęć

Nasze szkolne talenty, którymi się dzielimy są naprawdę fascynujące i różnorodne, Przekonajcie się sami! Talenty - Prezenty, ciąg dalszy:

Maja Kutrowska - „Moją pasją jest jazda konna. Ta pasja zaczęła się, kiedy miałam sześć lat. Mieszkałam wtedy w Irlandii. Moja koleżanka miała swoje urodziny w stadninie, tam gdzie jeździła. Od tego czasu zakochałam się w koniach. Powiedziałam mamie, że bardzo mi się spodobało i mama zapisała mnie na jazdę. 

Miałam lekcje w każdy czwartek. Moja rodzina mieszkała w Polsce i co rok na wakacje tu przyjeżdżałam. Znajoma mojego dziadka miała konie i mój dziadek też miał, więc tak naprawdę od zawsze jestem z końmi. Kiedy miałam siedem lat, dziadek sprzedał konia “Johnasa”, ponieważ nie dawał sam rady opiekować się nim. Pamiętam,  jak płakałam

i błagałam, żeby nie sprzedawał. Wtedy mama powiedziała, że wyprowadzamy się do Polski. Bałam się, że nie dam rady i dzieci będą się ze mnie śmiać.

Kiedy przyjechałam, okazało się, że dziadka znajoma otworzyła stadninę

i znowu spędzam tam dużo czasu. W końcu dziadek postanowił kupić mi konia. I tak  stałam się właścicielką "Skipsa". Od razu zakochałam się w niej.

Trzymaliśmy ją u znajomej. Spędzałam calutkie wakacje w stajni.

Najpierw chciałam, aby "Skips" mi ufała, a potem zaczęłam pracować z nią. Dowiedziałam się od mojej trenerki, że ona nie miała siodła na grzbiecie, przez dwa lata. Wiedziałam, że jeśli chcę, aby fajnie pracowała, musiałam ja ciężko pracować.

Siedziałam od 7 rano do 19 wieczorem, w stajni. Zaczęłyśmy razem jeździć. Klacz powoli się otwierała. "Skips" jest bardzo grzeczną klaczą i też moją najlepszą przyjaciółką. Opiekować się nią jest trudno. To nie jest człowiek, który może wejść do kuchni i wziąć jabłko, trzeba dać jej jeść, więc zawsze wstaję o 6 rano i najpierw je "Skips" - a potem ja.

Po szkole idę do niej i ją czyszczę. Trudno utrzymać ją w czystości, bo lubi być brudna. "Skips" ma teraz 7 lat, jej rasa , to - American Paint Horse.

Dla "Skips" zrobiłabym wszystko”.

Galeria zdjęć

A teraz prezentujemy całkiem inny niż dotychczas talent.

Nasze prezentacje pt. "Talenty - Prezenty" nabierają nowego smaku

(dosłownie: smaku !)

  Maciek Papaj: „Jestem uczniem VII klasy Społecznej Szkoły Podstawowej STO w Starachowicach. Moim talentem jest umiejętność przygotowania wielu potraw japońskiej kuchni. Zaczynałem od najprostszych dań, których przyrządzania nauczyli mnie moi rodzice. Z czasem zacząłem im pomagać, uczyłem się nowych przepisów kulinarnych i  - po pewnym czasie - rodzice uświadomili sobie, że nie potrzebuję ich pomocy.

  Ja również to poczułem. Kilka miesięcy temu zacząłem samodzielnie gotować potrawy. Przed moimi trzynastymi urodzinami cały dzień siedziałem w kuchni. Gdy przyszli goście, stwierdzili, że powinienem pomyśleć o gotowaniu 

poważnie. Kto wie?".

     Dzisiejsze zajęcia w klasie I były oparte na wierszu L.J. Kerna „Śnieg” - Czy wam nie przyszło nigdy do głowy, że śnieg powinien być kolorowy? - stał się on inspiracją do stworzenia kolorowych bałwanków. Śniegu nie ma, wiec stworzyliśmy swój własny - fantazyjny i kolorowy! Ale tęsknimy za białym puchem! Joanna Gryz

Galeria zdjęć